W leczeniu raka jajnika stosowane są następujące metody leczenia:
- leczenie chirurgiczne jako leczenie podstawowe
- chemioterapia jako leczenie uzupełniające i indukcyjne
- radioterapia jako leczenie uzupełniające chirurgię
Leczenie chirurgiczne – ogólne zasady
Standardem leczenia we wszystkich przypadkach stwierdzonych guzów jajnika jest leczenie chirurgiczne, które spełnia 3 główne cele:
- precyzyjne ustalenie histologicznego rozpoznania raka
- ustalenie chirurgiczno–patologicznego stopnia zaawansowania raka
- usunięcie nowotworu w całości lub maksymalne (optymalne) zmniejszenie masy guzów (cytoredukcja).
Postępowaniem z wyboru u chorych z rakiem ograniczonym do miednicy mniejszej u kobiet w okresie pomenopauzalnym i u kobiet nie pragnących rodzić jest wycięcie macicy z obustronnym usunięciem przydatków , wycięcie częściowe sieci większej, nawet jeśli nie jest zmieniona nowotworowo.
W ramach leczenia chirurgicznego raka jajnika wykonywane są następujące rodzaje operacji:
- pierwotna operacja cytoredukcyjna – usunięcie maksymalnej masy guza pierwotnego i ognisk przerzutowych
- operacja odroczona – zabieg przeprowadzony po zastosowaniu krótkiego cyklu chemioterapii indukcyjnej (zwykle 3 kursy), która ułatwia usuwanie znacznej masy nowotworu i zwiększa przez to skuteczność pooperacyjnej chemioterapii
- operacja drugiego wglądu (operacja second-look) – zabieg wykonywany u chorych po zakończeniu chemioterapii, u których klinicznie i metodami obrazowymi nie stwierdza się ognisk raka oraz z prawidłową wartością markera CA125 w surowicy krwi
- wtórna operacja cytoredukcyjna – zabieg przeprowadzony u chorych, u których po zakończeniu uzupełniającego leczenia stwierdzamy ogniska przetrwałej choroby nowotworowej
- operacje paliatywne – zabiegi wykonywane u chorych z objawami progresji choroby, które zagrażają bezpośrednio życiu, najczęściej z powodu niedrożności
Dla raka jajnika nie ma ustalonych programów ani profilaktyki pierwszorzędowej polegającej na zapobieganiu powstaniu raka, ani profilaktyki wtórnej polegającej na wykrywaniu stanów przedinwazyjnych. Wobec powyższego za jedyne w miarę skuteczne działania można uznać profilaktykę trzeciorzędową polegającą na stosowaniu standardowych metod terapeutycznych
Do takich działań profilaktyki trzeciorzędowej zaliczyć można pierwotne leczenie chirurgiczne raka jajnika. Podjęcie pierwotnego leczenia chirurgicznego raka jajnika w szpitalu, w którym nie ma możliwości konsultacji i wsparcia chirurgicznego ani urologicznego w czasie operacji może przesądzać o wyleczeniu chorej.
Leczenie raka jajnika jest wieloetapowe, ale najbardziej istotnym pierwszym etapem leczenia jest chirurgia. Dlatego pierwotne leczenie chirurgiczne raka jajnika powinno być przeprowadzane przez tych, którzy mają rozległą wiedzę z onkologii, ginekologii onkologicznej, onkologii klinicznej i endoskopii.
Chemioterapia
Skojarzenie pochodnych platyny z taksanami uważane jest za najskuteczniejszy program leczenia systemowego.
Monitorowanie leczenia (obserwacja chorych po leczeniu)
Chore na raka jajnika wymagają ścisłego monitorowania po zakończeniu leczenia radykalnego. Badanie kontrolne obejmuje: badanie ginekologiczne, oznaczanie poziomu CA125. Niekiedy wskazane jest USG narządów jamy brzusznej i przez pochwę. Chirurgia dla ustalenia wyników leczenia pierwotnego (second–look) jest stosowana u chorych z kompletną remisją stwierdzoną klinicznie obrazowaniem i poziomem markera CA125 w surowicy krwi. Ten typ operacji nie jest rekomendowany rutynowo, gdyż nie wynikają z tej procedury jakiekolwiek korzyści. W niektórych przypadkach operacja second–look bywa stosowana, jeśli istnieje prawdopodobieństwo zmiany leczenia lub w wieloośrodkowych badaniach klinicznych.
Obserwacja po leczeniu
Zalecany jest następujący rytm badań: przez 6 miesięcy po leczeniu co miesiąc, do roku co 2 miesiące, do 2 lat co 3 miesiące, do 5 lat co 6 miesięcy, następnie 1 raz w roku.
Źródło: Jestem Przy Tobie